BARF to najbardziej znany i popularny model żywienia psów i kotów. To akronim zwrotu: "Biologically Appropriate Raw Food" ("Bones and raw food"), które w tłumaczeniu na język polski oznacza: „Biologicznie odpowiednie surowe jedzenie”. Oznacza model naturalnego żywienia psów.

BARF to najbardziej optymalne dla zdrowia i kondycji psa żywienie surowymi, nieprzetworzonymi przemysłowo, naturalnymi produktami pochodzenia zwierzęcego (mięso, podroby, kości mięsne, ryby, jaja) w odpowiednich proporcjach, z ewentualnym dodatkiem surowych wybranych warzyw i owoców – model żywienia odpowiadający naturalnej diecie psa. Najbardziej optymalne, ponieważ oznacza karmienie psa żywnością nieprzetworzoną i takimi produktami, które odpowiadają fizjologii tego gatunku.

Logika takiego sposobu żywienia jest taka, że udomowione psy nie różnią się pod względem fizjologii układu pokarmowego od swoich przodków. Dlatego zdaniem I. Billinghursta optymalne dla nich pożywienie to takie, które stanowiło pożywienie psów przez tysiące lat ewolucji. W efekcie działalności hodowlanej człowiek dokonał zmian fenotypowych psów, jednak nie wpłynęło to na zmiany systemu trawiennego tych zwierząt. 

Model żywienia BARF został szczegółowo opisany przez lekarza weterynarii Iana Billinghursta ("Give your dog a bone", "The BARF diet", "Grow your pups with bones"). Główne założenie żywienia według modelu BARF oparte zostało na zasadzie, jaką stosuje się przy ratowaniu zagrożonych gatunków i stanowi, że najbardziej odpowiednie żywienie psa powinno odpowiadać przystosowaniu fizjologicznemu, ewolucyjnemu. Model żywienia BARF opiera się na naśladowaniu żywienia wilków. Skład diety (rodzaje pożywienia, zróżnicowanie, stosowane proporcje poszczególnych grup produktów) zbliżony jest do tego, co spożywają dzikie psy czy wilki. Według zbliżonego modelu stosuje się też żywienie wilków w wielu ogrodach zoologicznych na świecie. Dlatego podstawą diety BARF jest karmienie psa wyłącznie surowym jedzeniem, a filozofią BARF-a jest to, że pożywienie psa powinno być jak najbardziej zbliżone do tego, jakie zwierzę jadłoby w warunkach naturalnych. To oznacza, że naszym czworonogom najlepiej służy dieta zróżnicowana w proporcjach naturalnej diety dzikich przodków psa, oparta na mięsie, wnętrznościach i kościach oraz czasami niektórych surowych warzywach i owocach w określonych proporcjach i ilościach. 

Prawidłowa kompozycja diety ma zapewnić nie tylko właściwą podaż wymaganych i znanych według obecnego stanu wiedzy naukowej składników pokarmowych (sprawdź w bazie wiedzy), ale również decyduje o dostarczeniu do organizmu psa tych składników, które są naturalnie zawarte w pożywieniu, a które jeszcze nie zostały odkryte i opisane. Co więcej takie żywienie zapewnia psu dostarczanie pożywienia o bardzo wysokim poziomie biodostępności, do którego organizm psa jest przystosowany oraz nie zawiera składników antyżywieniowych, ktore zaburzają u psowatych trawienie. Dostępne badania, publikacje oraz doświadczenia właścicieli psów żywionych tą metodą wskazują, że takie żywienie nie zaburza systemu immunologicznego psa, dlatego psy żywione BARF mogą mniej chorować. Dieta ta jest bardzo dobrze strawna, nie powoduje alergii, nietolerancji pokarmowych czy zaburzeń układu immunologicznego. Koncepcja ta jest zbieżna z holistyczną koncepcją żywienia (food-based approach), na podstawie której tworzy sie wytyczne w postaci współczesnych „piramid zdrowego żywienia”. Według tej koncepcji jakość żywienia jest oparta na wartości samego pożywienia i jego różnorodności, a nie jedynie na kompletności składu analitycznego. Dlatego w żywieniu według modelu diety naturalnej psy nie spożywają „kompletu" wyizolowanych aminokwasów, kwasów tłuszczowych, minerałów i witamin zebranych w odpowiedniki niemal jednorodnych pigułek (granule karmy przemysłowej), a zamiast tego otrzymują najmniej przetworzone przemysłowo, naturalne, najbardziej zdrowe pożywienie. 

Dieta BARF składa się z mięsa z kością (kostne mięso), mięsa (też niektóre ryby), podrobów, niektórych warzyw i owoców (w zależności od upodobań psa, sezonowości) oraz jaj. Dodatkowo dietę uzupełnia się o niewielkie ilości wybranych naturalnych suplementów diety (oleje rybne, algi morskie, drożdże piwne, małże nowozelandzkie, zioła), głównie w przypadku stanow chorobowych. Dieta ta praktycznie nie zawiera włókna pokarmowego i składników antyżywieniowych (na przykład związków fitynowych).

„Bilansowanie" w żywieniu według modelu BARF uzyskuje się dzięki podawaniu różnych produktów w pewnym odstępie czasu (tydzień, dwa tygodnie, trzy tygodnie). Kompletność takiego żywienia jest zapewniona przez zróżnicowanie pożywienia w pewnym okresie czasu.